Er zijn weinig dingen zo lekker als een eitje. Want op elk moment van de dag kun je wel een goede reden vinden om een eitje te eten. Ontbijt: gepocheerde eitjes met Hollandaise. Lunch: Omelet met spinazie en ham. Snack: gekookt eitje met wat mayonaise. Avondeten: gemarineerde eitjes op gestoomde rijst. Midnight snack: gekookt eitje met everything but the bagel seasoning. Er is geen moment dat een eitje een slecht idee is.
Behalve als het zondagochtend is en je bedenkt dat gepocheerde eitjes lekker zijn. Maar dat ze nóg lekkerder zijn met Hollandaise. En Hollandaise kun je nou eenmaal alleen maar op het laatste moment maken. Althans… ik heb nog geen thuisversie gevonden voor het warm houden van Hollandaise.
Hoe dan ook: Hollandaise. Het is zo bizar lekker. Je kan me er voor wakker maken. Maar zo dramatisch vreselijk om zelf te maken. Nee, dat is niet waar. Als ik een gepocheerd eitje wil, dan moet dat (in mijn hoofd) ook op het laatste moment gepocheerd worden. Anders worden de eitjes koud en dat wil ik niet. Maar wie houd ik nou voor de gek? Wie op zondagochtend aan mijn keukentafel zit, gaat daar echt niet over klagen, hoor. Sterker nog, waar eet je nou een Eggs Benedict bij iemand thuis? Het gaat dus vooral om mijn eigen mindset.
Ik neem je even mee in mijn situatie op dat heuse moment. Ik heb twee pannen op staan. Een kleintje met water en azijn om de eitjes in de pocheren en een hogere pan met een bodempje water en een grote kom bovenop. In beide pannen kookt het water. Ik draai het vuur laag van het kleine pannetje zodat het alleen heet blijft.
In de kom klop ik eidooiers los met mosterd, appelazijn en wat zout. Terwijl ik goed blijf kloppen, gaat er steeds een klontje boter bij. Zodra die is gesmolten, gaat het volgende klontje erbij in dit mega magere gerecht. In de tussentijd maak je een kleine tornado in het azijnwater. Daarin breek je dan een eitje. Het draaiende water zorgt ervoor dat het wit om je eidooier draait. Laat het eitje drie minuten koken. En blijf in de tussentijd de Hollandaise voeden met boter en goed kloppen. Anders heb je roerei.
Nu komt die derde arm goed van pas. En dan is het nu hopen. Hopen dat alles tegelijkertijd klaar is. Als de saus nog niet klaar is: geen probleem. Haal je eitjes uit het water en laat ze even een beetje uitlekken op wat keuken. Maar als je eitjes nog niet klaar zijn, bereid je dan maar voor op een tweede partij Hollandaise.